Al een paar dagen gieren de Angsten door mijn lijf.

Waarom, waarvoor?..

Ik weet het niet.

Zij zijn de Optelsom van “Feiten” die nog opgeslagen liggen in mijn lichaam en die langzaam maar zeker naar de Oppervlakte “groeien” om gezien te worden.

De “Angel” moet eruit.

Je kent dat wel, na flink gestoken te zijn door een insect die z’n angel bij jou heeft achtergelaten moet die angel verwijderd gaan worden zodat deze GEEN KANS meer heeft jou verder te vergiftigen.

Het KWAAD is dan al geschied.

Maar ERGER kan voorkomen worden.

De ANGSTEN die ik voel zijn een Erfenis uit het Verleden, gebaseerd op de Mening = Angsten van een ander die in mijn Leven was of kwam.

Hoe méér ik me dit BEWUST word hoe DUIDELIJKER het BEELD van MEZÈLF wordt.. en dàt beeld is TOTÁÁL ANDERS dan ik altijd dàcht.

Ook dàt is even schrikken.. ik weet niet eens wie ik zelf bèn, griezelig als je Houvast zoekt.

Maar ik merk OOK iets ANDERS.

Namelijk dat de ANGSTEN mij NIETS kunnen DOEN.

Zij zijn een AFSPIEGELING van het LEVEN wat ik geleid heb maar hun VUUR is gedoofd ín mij; de resten smeulen nog slechts en dáár moet ik vanàf zien te komen want deze zorgen nog voor sluimerende gevoelens van PIJN en VERDRIET die mij op mijn Plek houden terwijl dat nu niet meer de Bedoeling is.

Mijn HUIDIGE ANGSTEN maken mij WAKKER; maken mij BEWUST van wat er ín mij gaande is en wat ik eraan kan dóen.

Ik heb ONTDEKT dat wanneer mijn angsten mij proberen te overheersen ik “gewoon” dóór kan ademen en dat ik níet stík, zoals ik voorheen vaak dacht.

Dàt geeft mij de Mogelijkheid mijn Angsten te observeren en ze te léren DOORGRONDEN en vreemd genoeg geeft dàt LUCHT.

Een heel Bijzondere Gewaarwording en de Moeite waard om even te benoemen:

ER KAN JE NIETS (MEER) GEBEUREN.

HET IS SLECHTS HET GEVOEL DAT JE WIL WIJZEN OP JE KRACHTEN EN JE KUNNEN, NIET MÉÉR DAN DAT.

En dat lucht míj PERSOONLIJK heel erg óp.

Het neemt NIET WEG dat ANGSTEN ZÓ ENORM KUNNEN CONFRONTEREN dat je erin VERSTRIKT raakt en géén UITWEG meer ziet.

Ook dáár zal ik doorhéén moeten, beseffen dat de STROP om mijn hals mij niet meer VERSTIKKEN kan.

Als ik toegeef aan DE HULP die mij vanuit de Wereld van LIEFDE aangereikt wordt kan mij NIETS gebéuren.

Dan adem ik in VERTROUWEN dóór en kan ik mijn tranen laten gaan.

Het vergt Oefening dit áán te kunnen gaan: als je DURF GROOT GENOEG IS gaat deze POORT vanzèlf OPEN en bevrijdt het je van àl je Vroegere Zorgen die je nú nog dreigen te verstikken en je zo blind maken als een mol.

ANGSTEN.

Groeimiddel: Tijd om óp te staan.

Léren Leven met alles wat je “bezit” van binnenuit gezien.

En daar is niets mis mee: ALLES GROEIT EN BLOEIT op BASIS vàn deze Vruchtbare Grond, het léren doorzien wat MENS-ZIJN je te bieden heeft.

Arm om je heen,

ASTRID.”

04.05.23

15:51 uur

Foto: “WÍE bèn ik..

Wàt is mijn Ware Gezicht??”