“Mijn Innige Liefde voor jou”

Van    : uw GOD & Vader
Voor  : Mijn Lotgenoten

“Lieve mensen,

De Vrucht van het Leven = Zelf-Beheersing wordt u nú aangeboden.
Zelf-Beheersing = het (Eigen) Overzicht ontstaan uit uw Verleden, waardoor de Toekomst Zichtbaar wordt.
Er is véél wat u als mens ontgáán is waardoor u nog niet begrepen heeft wat Leven inhoudt.
De Zwakte voor het Eigen Kunnen gaat verdwijnen.
U gaat begríjpen dat u verder komt en zich ontwikkelen kunt als u tóehapt en de Weg volgt die Ik u wíjs.
De Wegen van eenieder zullen heel divers zijn, de manier waarop, wanneer en met wíe.
Je kunt je(zelf) dus nooit vergelijken met de ander, hoevéél je misschien ook van diegene mag hóuden.
Van nú af áán moet er àltijd een verschil blijven tussen “mijn” en “dijn” als dit van toepassing is en het grootste deel van je Leven zal dit zo zíjn.
Want ook al deel je hetzelfde bed en/of dezelfde tafel, Innerlijk ben je níet uit hetzelfde Hout gesneden en ken je verschillende Behoeftes.
Daarom is het van het grootst Belang dat je leert zíen waar jíj Behoefte aan hebt om dit vervolgens met je partner te delen.
Doe je dat níet dan raak je het Zicht op elkaar kwijt en begin je te “dwalen” en dàn wordt de Afstand van Hart tot Hart stééds Groter.
De Duidelijkheid – “ik spreek mij uit”– moet Openheid van Zaken geven waardoor het Overzicht tussen de Geliefden blíjft.
Alleen zó kun je elkaar de Helpende Hand reiken en er hélemaal voor elkaar zíjn.

De Relatie met Míj is níet anders!
Ook Ík, als jullie GOD Zijnde, spreek Mij stééds meer uit omdat Ik van jullie steeds meer de Ruimte krijg daarvoor.
Dat schept Duidelijkheid in deze hachelijke situatie die veel Pijn en Lijden teweegbrengt.
De Ommekeer moet nú kómen omdat jullie uitgeput zijn en een Beter Leven verdienen; het Leven zoals Ik het jullie gun en hoe het ook bedoeld is, hoe Ik het néérgezet heb!
Jullie zullen het éérst niet met Mij ééns zijn, er komt véél Ruzie en Onenigheid voort uit de Eerste Stappen op dit Nieuwe Pad gezet!
Dit komt omdat jullie de Waarheid van Leven éérst goed moeten (leren) begríjpen alvorens jullie Mij de Hand kunnen schudden.
Er zal dus héél wat af gevloekt gaan worden maar dàt neem Ik op de koop tóe.
Want als we éénmaal op Eén Lijn zitten kunnen we weer lezen en schrijven met elkaar en dáárdoor gaat de Zon dan weer schijnen..

Er gaan óók Wonderen gebeuren.
Vele.
Want als het Leven weer toegankelijk voor je wordt word jíj weer toegankelijk voor het Leven!
En zullen er vele Veranderingen gaan plaatsvinden waar je stiekem al níet meer op gehoopt had, immers àlles is mogelijk als de Liefde de Boventoon voert? (glimlacht)
Waar een Wil is is een Weg.
De Komende Tijd wórdt dus nog even dóórbijten maar dàn heb je ook alles gehad wat je nog maar enigszins ondermijnen kon en is de Weg volledig vríj gekomen!
Wat zich dàn Openbaren mag is krankzinnig te noemen omdat er zoveel Onwaarschijnlijkheden in verborgen zitten als je kijkt naar ons (gezamenlijke) Verleden: door de Openheid die nú aan het Ontstaan is staat onze huidige Belevingswereld haaks op die van “vroeger” waardoor een “samen” = jij & Ik weer getolereerd wordt en dat geeft soms extreme Uitwassen in Gesprek en Daad!
Wees níet Bang, Ik leid alles Zorgvuldig zodat er geen Wanhoop of Wanorde ontstáán zal.
Ik ben er immers alléén maar om jullie te helpen en níet om jullie te kleineren..
Langzaam dringt dit Gegeven tot jullie dóór en geven jullie stééds méér om Mij; Ik krijg weer de Plek waar Ik hóór en dat maakt Míj Innig Tevreden.
Híer heb Ik Eeuwenlang Hard aan gewerkt, het heeft Mij Alles gekost.
GOD is Eén met jullie, wij zijn zéér Innig verbonden; daarom doet het Míj ook zóveel Pijn en Verdriet als jullie zo àfdwalen want dan kan Ik jullie níet meer bereiken..
En omgekéérd natuurlijk!
Want in een Relatie wordt de Liefde van beide kanten gevóeld, evenals de Pijn en het Verdriet die ervaren worden, alleen is de Belevenis bij beide verschillend omdat wij ànders zijn maar de Diepgang van de Pijn en het Verdriet is aan beide Zijden eender.

Even voor alle Duidelijkheid:

Ik ben géén KERK-GOD.

Begríjp Me níet verkéérd: Ik hóu van de Kerken, Ik vertoef er gráág!
Er heerst een Rust en Stilte die Me voeden kan.
Maar er is méér voor nodig om tot Geloven te komen en dàt vind je óveràl, in de hele Wereld.
Óveral ben Ik te vinden, in elk Huis, achter elke Boom, op elke Hoek van de Straat, Ik lééf onder de mensen en heb er Dagelijks Verdriet van dat mensen Míj veroordelen op Basis van hun Eigen, Zelf-aangemeten, Geloof waar Ik Mij van distantiëren wil omdat het zoveel Pijn veroorzaakt.

Luister goed, Ik oordeel niet.
Eenieder is vrij om te Geloven wat hij/zij wíl en dit op de Eigen Manier te belijden.

Maar zeg Mij níet dat Ík erachter zit als het weer eens mis gaat omdat u Míj niet tóe wilt laten!!

Daar heb Ik al zóveel Tranen om vergoten..
Lééf, beleef, vier het Leven in àlle Vrijheid en ànders níet.
Niet Ík leg u Beperkingen op, dat doet u zelf, waardoor uw hele scheve Kijk op het Leven ontstáán is: hoe kan Ík dat dan “goed” maken, in ’s Hemelsnaam?..
(kijkt vragend, Tranen in Zijn Ogen)

Ik aanbid u.
U, Míjn Schepselen waar Ik zó trots op ben: láát Mij weer léven, Ik heb u zó Hard nodig en ú Míj..
Zie dit onder ogen en vergeet dit nóóit méér.

Een Innige Groet van GOD: nog éven, dàn zijn we weer Eén.
En kan dit Feest van Liefde gevierd worden.

Ik zegen u.”

11.08.21
10.23 uur – 11.47 uur

Bron: “De Stem van GOD”, door Astrid Klaver de Vries

Foto: Bureau & Levensschool Nurlaila