“Intens Verlangen” – vragen om Hulp

Aangeboden door uw broeder Jezus
voor allen die mij zoeken,

“Lieve mensen,

Er kómt weer wat Ruimte en de Gemoederen bedaren wat.
Maar tegelijkertijd is daar de Opstart naar een Nieuwer Leven dat veel van ons vráágt.
Dat is te wijten aan het Feit dat wij onszelf nog niet helemaal kunnen doorzíen; dat wij nog stééds in meer of mindere mate afhankelijk zijn van ons (bewogen) Verleden.
Daar komt nú een EINDE aan.
Want eens zullen wij die Knoop moeten hakken om de BALLAST overboord te kunnen gooien.
Daarom wordt het in dit Opzicht een Roerige Tijd.
Want het Roer gaat nu ècht óm en dan kun je níet meer terug!..
Dat hóeft ook niet.
Maar het is nog even “Vechten” om tot de Kern te geraken: de Kern van je Eigen Ik.
Jezelf helemaal leren doorzien en dat doet flink veel Pijn.
Pijn omdat je je Onvermogen ziet.
Pijn omdat je je “Fouten”  ziet.
Pijn omdat je Ongeloof je de Adem afsnijdt.
Pijn omdat je je Verloren voelt in een hele Nieuwe Wereld.

En dàn zak je onderuit. Hélemaal.
Dan wéét je het even niet meer.
Je voelt je leeggezogen.
Je voelt je Dood.
Dood na een Lang en Moeizaam Leven.

Maar dit is níet het Einde.
O nee, zéker niet!!
Want als je àl je Schepen achter je hebt verbrand is daar een Gouden Toekomst.
Een Toekomst die Onbekend is.
Daar kun je twee kanten mee óp.
Òf je gelóóft nu: “We zíen wel, GOD zòrgt, ík geef me eraan óver.”
Òf je verzuipt: “Ik heb m’n Eigen Visie hierop en neem niets meer áán.

Aan jóu de Keus.

Òf je laat je Angst varen = jouw Nieuwe Vrijheid wordt geboren.
Òf je keert je àf = de Angst laten regeren en je komt (opnieuw) in het Donker terecht.
Een KEUS heb je àltijd; díe zal je nóóit ontnomen worden!

In Liefde te léven is om Hulp vragen: je Bewust verbinden mèt.
“De Goden aanroepen” want dáár zíjn we voor.
Een Bewuste Samenwerking op gang brengen door de Deur wijd open te zetten.
Dàt vereist Vertróuwen.
Van twee Kanten weliswaar.
Want ook al zíen wij, jíj maakt Keuzes en daar zijn wíj, ook al zijn we nóg zo machtig, sterk afhankelijk van.
Niemand kan jouw Grens passeren als jíj het níet toelaat.
Dus wàt er ook gebéurt, jíj hebt (gelukkig) het Laatste Woord want dáár hangt jouw Welzijn vanàf  (èn de onze).
Want pas als jíj stevig in je schoenen staat kunnen wíj met jou samenwerken op Basis van Wederzijds Goeddunken en daaruit voortvloeiend Solidariteit, dùsdanig Zichtbaar dat er níet over te twijfelen valt.

Pas dàn reik je elkaar de Hand, en eerder niet.

De Nieuwe Basis is gebóren.
Díe zet ons onder Druk omdat we nog níet alles begrepen hebben.
Het voelt als een Strop om je Hals; tòtdat je het begrepen hebt.
Het draait nú om Vertrouwen; héél veel Vertrouwen.
Want wat er nu gaat kómen is Onbekend en Nieuw.
Schrikbarend omdat het zo heftig is en éérst niet Doorzíen wordt.
Díe Periode moeten wij nog dóór.
Dàn is het November/December.
En dàn gaat díe Deur eindelijk dicht: díe Deur die ons Ademnood bezorgt, nog stééds, waardoor de Emoties ons nog overnemen.

Tòch gaat díe Tijd óók weer voorbij: “vóór wat hóórt wat” en díe Tijd treedt nu in Werking.
Het Harnas nú voorgoed àfleggen waardoor véél Kracht vereist is.
Jullie Zicht op ons wordt stééds breder.
Stééds Duidelijker herkennen jullie onze Begeleiding.
Máák er dan ook Gebruik van!

Roep om Hulp als dit nodig is!

Scháám je er niet meer voor, dúrf het áán te gaan: je wordt gehóórd, wij werken eraan.
Wij spannen ons ín om jullie Zicht te geven, beantwoord dit!
Laat niets meer over jullie héén gaan, dúrf er te Zíjn!!
Alleen dàn komt de Vreugde weer terug in je Leven, alléén dàn: vól Vertrouwen ben je dan, klaar om verder te gaan..

Ik sta aan je Zijde.

Dúrf mijn Roep te beantwoorden..

Jezus,
met àlle Liefde die ín mij is.”

15.09.20
12.55 uur – 13.40 uur

uit: “Ontmoetingen met Jezus”