“GENEZEN ZONDER PIJN BESTAAT NIET”

Aangeboden Astrid, in Samenwerking met GOD

“Pijn.
Het brengt ons verder.
Het wijst ons de Weg in dit zo macabere Leven.
Pijn leeft ons.
Pijn steunt ons.
Pijn leidt ons op de Weg naar Bewustwording.
Zonder Pijn in ons Leven kunnen we níet groeien, groeien naar het Doel van ons Bestaan.

In onze On-Macht vervloeken wij de Pijn.
Wij wíllen geen Pijn in ons Leven!
Wij willen Duidelijkheid en vooràl ook Zekerheid.
De Pijn ontstaat als wij bij onszelf weg geraken.
Op allerlei (On)Mogelijke Manieren ontstaat er dan Pijn.
Die Pijn moet ervoor zorgen dat wij weer oog in oog komen te staan met onszelf; met ons Innerlijk, met onze Ziel die ons de Weg wijst.
Want het Leven eindigt niet bij ons Aards Bestaan.
Het Leven geeft onnoemelijk veel Mogelijkheden tot Groei.
Maar de mens wil nooit Gelóven, nee, een mens wil alléén maar Bewijzen zien en dan blíjf je vastzitten in een Gevecht dat oneindig vóórt kan duren, zònder dat er (nog) van Groei sprake is.
Je stagnéért dan.
Je Eeuwigdurende Grammofoon blijft dan vastzitten in die éne groef: “Ik gelóóf er niets van!.. Ik gelóóf er niets van!..
Dàt maakt het Leven zó ontzettend moeilijk.
Iedereen heeft die Grammofoon.
Iedereen hééft die ene Groef die zó hardnekkig is: het ís niet anders, het Leven stuwt je voort..

Maar er komt nu Verandering.
Je bent het NU ZÀT om nog langer zo te Léven!..
Het past níet meer in jouw Straatje!
De Overgave die aanstaande is geeft Nieuwe Moed: het Leven moet uit meerdere factoren bestaan, ànders zou het níet háálbaar zijn, dus het begínt nu te dágen!

De Pijn leidt ons.
Ín de Pijn ons door anderen aangereikt komen wij onszèlf tégen: het ís niet anders.
De Weg is Krom in míjn Beleving maar tòch zal ik er in moeten léren berusten.. de Weg te gáán geeft mij wat ik nódig heb.
Natúúrlijk ben ik het daar níet mee eens: ik wil een Vlekkeloos Leven! ..

Lieve mensen, Genezing ontstáát pas als de Pijn er mag zíjn.
Pas als onze Tranen het van ons Winnen komen wij Thuis in ons Hàrt en zíen wij, ontdooien wij, worden wij weer mèns, zónder (Voor)Oordeel.
Pas dàn kunnen wij gaan Léven zoals de Levenswet ons dat voorschrijft: zodat míjn Wil kan geschieden ..
Tranen druppen op dit Papier: Tranen die zó lang Pijn deden omdat zij níet gezíen werden, omdat zij níet gehóórd werden, omdat zij níet gevóeld werden..

“Lieve GOD, ik wil er zíjn .. nú graag!” ..

Antwoord van GOD: “Ik wil níets liever, je Weg ÍS al vrij, alléén je Acceptatie nog ..
je zult door de Pijn – van je oude Leven, van je “oude” Lichaam – héén moeten waardoor Genezing op Gang komt en het Zicht weer Helder.
Zólang in Angst gezeten, zólang in de Kreukels … wáár is mijn Veerkracht, wáár mijn Gelóóf?
Gelóóf in het Leven zoals bedóeld?
Het kómt eráán, het IS in Aántocht, het stimuléért ons om aan het Werk te gaan …
Léven vanuit Innerlijke Vrijheid, hoe wàs dat ook alweer? ..
En wàt levert míj dat óp? ..

Het Antwoord is ALLES.
ALLES waar u ééns om vróeg.
Want Ík leíd u, Ík hóór u, Ík zíe u, Ík weet wie u bènt ..
De Goddelijke Almacht dat zijn Wíj, als wij elkaar in de ogen durven zien en kúnnen zeggen: : “ik hóu van je, ongeacht wàt ..”
Want alles loopt pas gestroomlijnd als wij begríjpen, met andere Woorden kúnnen verstáán vanuit ons Hart ..

Dit betékent “ik vergééf mijzelf”.

Ik maakte Fouten maar daardoor zíe ik nu, daardoor lééf ik nu, daardoor ben ik nú op Weg ..
Er is géén Àndere Route meer: het Pad is geëffend, de Genezing (van het Hart) op Gang, waardoor Alles Nieuw wordt ..
De Invulling van mijn Leven, maar óók mijn Hernieuwde Lichaam en de Sfeer waarin ik lééf ..
Alles IS al Nieuw, open uw Ogen nu toch eens, MENS!!
Dúrf de Maatschappij onder Ogen te komen met uw Nieuwe en zo Kostbare IK ..
dè Invulling van HÈT LEVEN laat op zich wachten ..

Overwín uw Angsten, láát ze gáán .. u kunt het áán, wàt er ook voor uw Voeten komt ..
De Weg líjkt Krom maar hij leidt u naar Rechte Wegen van (Zelf)Liefde die u de Ogen zullen openen ..
Ík lééf.
Ik gééf, vanuit mijn Zíjn, die met de Al-Macht verbonden is .. dàt is de Weg te gáán, dàt heet Zelf-Liefde, waardóór Goddelijke Liefde = de Completering van het Al = vol-maakt Geluk .. Levensgeluk, dè Voeding voor het Hart.

De Vruchtbare Grond wàcht.
Àlle Pijn en Verdriet op een Hoop, wachtend op de Zaden die zullen ontkiemen.

Het is níet vèr meer.
Lèg uw ANGST terzijde, we léven al.
En zullen nóóit meer Verloren (hoeven) gaan.

In Innige Liefde ú aangeboden, omdat Ik/ik zóveel van u hóu.

ASTRID, i.O. van GOD, dè Vader.”

18.03.19
10.50 uur – 11.44 uur

uit: “Alles wordt Nieuw”